Κριτική:Δημήτρης Βαρελάς
Σε μια μικρή πόλη περίεργα παιχνίδια παίζονται με πωλήσεις στρατιωτικών χημικών όπλων. Όταν το deal στραβώσει και το περίεργο αέριο διαρρεύσει ανυποψίαστοι πολίτες μετατρέπονται σε κάτι σαν zombies που ονομάζονται 'sickos', μεταλλάσσονται γρήγορα και διακατέχονται από μια πείνα για ανθρώπινη σάρκα! Όσοι καταφέρουν να μη μολυνθούν πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους και τις ιδιαίτερες ικανότητές τους για να μείνουν ζωντανοί και φυσικά να καταφέρουν να σώσουν την ανθρωπότητα!
Η ταινία αυτή του Robert Rodriguez αποτελεί το αδελφάκι του «Death Proof» του Quentin Tarantino. Και τα δύο μαζί αποτελούσαν το «Grindhouse» μέχρι που πάρθηκε η απόφαση να χωριστούν βίαια. Πρόθεση των δημιουργών να αποδώσουν φόρο τιμής σε αυτού του είδους τις ταινίες. Και τα καταφέρνουν και με το παραπάνω. Το Planet Terror είναι b-movie και το κατευχαριστιέται τρελά! Αποτελεί ύμνο στα splatters και στα zombies flicks. Απίστευτο γέλιο σε συνδυασμό με μεγάλες ποσότητες αίματος και μέλη ανθρώπινου σώματος που πετάγονται συνεχώς από παντού! Αποκορύφωμα φυσικά το γεγονός ότι η πρωταγωνίστρια Rose McGowan στο θέση του κομμένου της ποδιού τοποθετεί πολυβόλο όπλο που το χρησιμοποιεί για να εξαλείψει στρατιές επιτιθέμενων μολυσμένων!
Απίστευτος χαβαλές, στυλιζάρισμα στα άκρα, φθαρμένη εντυπωσιακά φωτογραφία, μουσική κορυφαία ταιριαστή, ατάκες που μένουν από χαρακτήρες τρελούς και αξιοπερίεργους. Και gore και sexy και μια ερωτική σκηνή που δεν έχει ξαναπεράσει από τη μεγάλη οθόνη αλλά πάνω από όλα απίστευτα διασκεδαστικό το «Planet Terror» θα ικανοποιήσει όσους δεν παρεξηγούν την απόλυτη αποθέωση του στυλ και του χαβαλέ. Όπως και στο «Death Proof» τα πάντα στην ταινία είναι πειραγμένα και απολύτως σκόπιμα! Μη παραξενευτεί κανείς από τα 'σκουπιδάκια', τα απότομα cuts και όλα αυτά που αποτελούσαν κανόνα στο grindhouse cinema αλλά ξενίζουν σήμερα!
