Κριτική:Χριστόδουλος Πριμηκύρης
Ο βάτραχος βασιλιάς και πεθερός του Shrek αφήνει την τελευταία του πνοή και το καλόκαρδο τέρας μαθαίνει ότι εκείνος είναι ο διάδοχος στον θρόνο του far far away. Προτιμώντας να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του στον πράσινο βάλτο του μακριά από βασιλικά πρωτόκολλα ξεκινάει μαζί με τον Donkey και τον Puss in Boots την αναζήτηση ενός μακρινού ξαδέρφου της Fiona που θα μπορούσε να ασκήσει στην θέση του τα βασιλικά καθήκοντα. Στο μεταξύ ο Prince Charming επιστρατεύοντας όλους τους κακούς των παραμυθιών ετοιμάζει πραξικόπημα και μόνο εμπόδιο στα μεγαλεπήβολα σχέδιά του είναι η Fiona με τις φιλενάδες της Σταχτοπούτα, Ωραία Κοιμωμένη και Rapunzel.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημα των ταινιών animation της Dreamworks είναι ότι σε αντίθεση με αυτές της Disney / Pixar περιέχουν και χιούμορ για ένα πιο ενήλικο κοινό: τρανή απόδειξη τα δυο πρώτα «Shrek», από τις καλύτερες ταινίες για όλη την οικογένεια των τελευταίων ετών. Βλέποντας το τρίτο μέρος να ξεκινάει με μια αλήθεια "πόσο slapstick μπορεί να χωρέσει σε ένα δεκάλεπτο sequence" έμοιαζε ότι ο «Shrek theThird» θα είναι τρίτος και φαρμακερός. Τα καλά νέα είναι ότι με εξαίρεση την αρχή η ταινία κυμαίνεται στο ίδιο επίπεδο που ξέρουμε και αναμένουμε από τη Dreamworks.
Δεν είναι μόνο η εξαιρετική δουλειά στο χώρο του animation που διαπιστώνεται από την εκφραστικότητα των προσώπων των χαρακτήρων ως τη σημαία του βασιλείου που κυματίζει στον αέρα, αλλά και η πληθώρα αναφορών στην pop culture και διάφορα παραμύθια. Όλοι οι αγαπημένοι ήρωες είναι παρόντες και οι ατάκες πέφτουν βροχή. Δεν απουσιάζει και από εδώ το 'κοινωνικό μήνυμα' στο τέλος για τη σημασία του να είναι κανείς ο εαυτός του αλλά διανθισμένο με κωμικά στοιχεία δεν είναι τόσο έντονο. Αφήνοντάς σε με ένα χαμόγελο στα χείλη, την χρονιά των τριλογιών είναι ξεκάθαρο ποιος είναι ο πραγματικός βασιλιάς.
